లేత అరచేతిలో పెట్టిన గోరింటాకు
బుగ్గల్లో పండే వైనం
చిలిపి కళ్ళతో మనసులను
గిల్లే పరువాల ప్రాయం
తుళ్ళింతల కెరటాలు పైకెగసి పడే సందేహాల సంద్రం
గోదారొడ్డున ఇసుక తిన్నెల్లో దొరికే
గువ్వరాళ్ళ గందరగోళం
అన్నీ తమకే తెలుసనే నడమంత్రపు సిరుల సైన్యం
వెన్నెల లో మెరిసి
పాలల్లో తడసి
మిణుగురులై ఎగసి
చినుకులలో వెలిసి
తేనెల్లో విరిసి
తొలిపొద్దున కురిసే
మంచుబిందువులై నునులేత సూర్య కిరణాలకే
కరిగి నీరయిపోయి
పదహారేళ్ళ ప్రాయం
3 comments:
simple gaa baavundi
శ్రీగారు
మధ్యలో కొన్ని పంక్తుల మీద కృషి చేసుంటే శిల్పం ఇంకా బాగా వచ్చేది. వాటిలో పద, భావ గరిమ కింద పాపం లయ ఎక్కడో నలిగిపోయింది
అందామనుకున్నాను చూడంగానే.
కాని
పదహారేళ్ళ వయసు గోప్పలూ
ఆ వయసులో ఉండే లోపాలూ
ఇలా మీ కవితా శిల్పంలో (పదాలూ, భావంలోనే కాకుండా)చక్కగా ప్రతిబింబింపబడ్డాయి.I think this was an apt style for a confused teen age year's poem. అని కొంచామాలోచిస్తే తోచింది.
అనుకుని రాసారో, అనుకోకుండా పాకమబ్బిందో కాని సూపర్బ్.
Post a Comment