Tuesday, December 7, 2010

నేనంటే నీకెందుకు ?


అందమయిన ప్రకృతి నీలో కలిసి ముందుకు సాగి పోతుంటుంది 
వసంతాల చివురులు తొడిగి మరి మరి మారాకులు వేస్తుంటుంది 
సువాసనల రాదారిలో ప్రతి పువ్వు పులకింతల నవ్వు రువ్వుతుంది 
చినుకుల కిత కితలకి మట్టి వయ్యారాల మొలకలు పొడుస్తుంటుంది
నీ చూపు తగిలినంత మేరా ఆకాశం వేవేల చుక్కల తివాచీ విప్పుకుంటుంది 
నీ స్పందన కి పులకించిన సెలయేరు గల గలా జల జలా నవ్వుతూ కింది కి జారిపోతుంది 
ఓ కను సైగ కి  నీ వెచ్చటి స్పర్శకి సైతం నోచుకోని 
నా కన్ను ఉప్పునీటి ఏరై ఆగకుండా ఉప్పొంగుతుంది 
భగ భగ మని గుండె లావాలా గుబులవుతుంది 
నా ఒక్కదాని కోసం చిమ్మ చీకటి పరదాలు పరుస్తుంది 
నేను మాత్రం మంచులా బిగిసి ,
 కరిగి నీరై , ఆవిరై సమసిపోతాను