సిరిమువ్వల నా నువ్వు

సుమధుర భావాలను కనురెప్పల కుంచెలతో గుండెపై చిత్రిస్తావు
గుండె చప్పుడు లో ని గుబులును గుస గుసలుగా మర్చి నా చెవులకు వినిపిస్తావు  

చిరు నవ్వు ల చురకత్తి తో అనుక్షణం దాడి సాగిస్తావు 

వాడి నిట్టూర్పుల వేడి తో మంచులో సైతం సెగలు రగిలిస్తావు 

నీ కనుల  సెలయేటిలో పడిన ప్రతి సారి వేయి సార్లు జన్మిస్తాను 

నను దాటి నీ చూపు మరిలిన అనుక్షణం నేను లక్షసార్లు మరణిస్తాను 

పదహారేళ్ళ ప్రాయం

లేత అరచేతిలో పెట్టిన గోరింటాకు 

బుగ్గల్లో పండే వైనం 

చిలిపి కళ్ళతో మనసులను 

గిల్లే పరువాల ప్రాయం 

తుళ్ళింతల కెరటాలు పైకెగసి పడే సందేహాల సంద్రం 

గోదారొడ్డున ఇసుక తిన్నెల్లో దొరికే 

గువ్వరాళ్ళ గందరగోళం 

అన్నీ తమకే తెలుసనే నడమంత్రపు సిరుల సైన్యం

వెన్నెల లో మెరిసి 

పాలల్లో తడసి 

మిణుగురులై ఎగసి 

చినుకులలో వెలిసి 

తేనెల్లో విరిసి 

తొలిపొద్దున కురిసే

మంచుబిందువులై నునులేత సూర్య కిరణాలకే

కరిగి నీరయిపోయి 

పదహారేళ్ళ ప్రాయం