ప్రపంచం అంటే ఎవరో కాదు — నేనే.
కానీ నేను మర్చిపోతా.
మాటలతో కొడతా, చూపులతో కోస్తా,
చివరికి నన్నే గాయపరుస్తా.
ఎవరినైనా తీర్పు చెబుతా,
"వాడు అలా, ఆమె ఇలా" అంటా —
కానీ అద్దంలో చూసుకుంటే తెలుస్తుంది,
తీర్పు నేను నాకే చెబుతున్నానని.
ఎవరినైనా తగ్గించా అనుకుంటా,
అసలు నన్నే చిన్నచేసుకున్నా.
ఎవరినైనా దెబ్బకొట్టా అనిపిస్తుంది,
కానీ రక్తం నా మనసే మోడుతుంది.
నా మాట కత్తిలా,
మరియు ఆ కత్తి రెండు వైపులా కోస్తుంది.
నేను విసిరిన తీర్పు
తిరిగి నాపైనే పడుతుంది.
ప్రపంచం వేరే కాదు —
నాలోనే ఉంది.
నా మనసు తెరిస్తే చాలు.
