తుళ్ళింతలూ కవ్వింతలూ కూర్చి కధానాయికలా చెలి సాగిపోతూ ఉంటుంది .
విరహాల దారిలో ఒంటరి బాటసారిలా దిక్కు తెలియక తికమకలు పడతాను .
కులుకుల హొయలు తో వనకన్యలా చెలి మెరిసిపోతుంది
ఉరుముల మెరుపులా తలపులకు తట్టుకోలేక నన్ను నేను మరచిపోతుంటాను.
నవ్వుల కేరింతల సుడులలో తిప్పి నదిలా చెలి తరలిపోతూ ఉంటుంది.
వేదనల, రోదనల వేగాలలో ఊపిరి తిరగక ఉక్కిరి బిక్కిరి అవుతాను .
కొంటె కనులతో ఎన లేని ఊసులు చెప్పేసి నా చెలి నన్నొదిలేసి పోతుంది .
నిద్ర లేని రాతిరిలో కలలకు సైతం నోచుకోని నేను అల్లడి పోతాను
మరవమూ మల్లెపూలు తన జ్ఞాపకాలు జీవితాంతం
నన్ను వెంటాడుతూ ..
వేటాడుతూ ..
