నిన్ను చూస్తే పెదవులు మాట్లాడలేక పోతాయి కనులు మూగగా ఉండలేక
పోతాయి నా కనులు ఊసులాడి నీ కనులకు కథలల్లి చెప్తాయి
కంటి చివర వంపుల్లోంచి నీ హృదయానికి వంతెనలేస్తాయి
రెప్పల తలుపులతో తలపులన్నీ నీ నుంచి దాచే వృధా ప్రయత్నం చేస్తాయి .
రెప్పల మధ్య మూసుకుని దాచుకున్న స్వప్నాల్ని
చదివేసే మాంత్రికుడల్లే నువ్వొస్తావు ..
తొలిపొద్దున సూరీడల్లే మలిపొద్దున సందురూడయ్యి ..
మనసు వనాల విహారానికొచ్చే వసంతుడల్లే నువ్వొస్తావు
